حلال DEG چیست؟
“در این سری از مقاله، مفهوم DEG را بررسی می‌کنیم و به روش‌ها و کاربردهای مختلف آن می‌پردازیم.
اولاً، دی‌اتیلن گلایکول (DEG)، یک حلال الی بسیار مهم در صنعت است. این ترکیب شیمیایی نقش حیاتی در تولید محصولات متنوعی از جمله رزین‌های پلی‌استر اشباع و غیراشباع و مواد ضدیخ دارد.
DEG به دلیل ویژگی‌هایی مانند جذب بالا در محصولات حساس به رطوبت و نقطه جوش و انجماد مناسب، اهمیت زیادی دارد.
شرکت‌هایی مانند پتروپالایش هرمس و NTEK، بزرگترین تأمین کنندگان DEG در جهان هستند. برای خرید این حلال، می‌توانید با کارشناسان آنها تماس بگیرید.
علاوه بر این، به دلیل خاصیت حلالیت بالا، DEG به نام ضدیخ هم شناخته می‌شود و در حلال‌های مختلف مانند الکل، اتر و استون حل می‌شود.
این ترکیب از اتیلن اکساید تولید می‌شود و در طول واکنش‌های مختلف، علاوه بر DEG، ترکیبات دیگری هم به وجود می‌آید که شامل مخلوطی از سایر گلایکول‌ها می‌شود.
نام‌های متداول برای DEG شامل دی‌اتیلن گلایکول، اتیلن دی گلایکول، دی گلایکول و سایر نام‌های شیمیایی مشابه می‌باشد.”
بیشتر بخوانید : حلال TEG و کاربردهای آن
روش تولید حلال DEG
“DEG از اتیلن اکساید به عنوان ماده اولیه تولید می‌شود و این فرایند از طریق چندین واکنش هیدرولیز و مراحل متوالی صورت می‌گیرد.
در این فرآیندها، علاوه بر DEG، ترکیبات دیگری نیز تولید می‌شود که شامل یک مخلوط از گلایکول‌های دیگر می‌شوند.”
می‌توان با استفاده از ترکیب آب و اتیلن اکساید، اتیلن گلایکول (EG) را به دست آورد. با انجام هیدرولیز جزئی اتیلن اکساید، مقادیر مختلفی از دی اتیلن گلایکول و انواع گلیکول‌ها به وجود می‌آیند که با عملیات تقطیر، خالص سازی می‌شوند.
یکی از نکات مهم درباره این واکنش این است که می‌توان آن را در محیط‌های با pH متفاوت انجام داد، اما برای دستیابی به بازده بالاتر، انجام واکنش در محیط اسیدی یا خنثی همراه با مقادیر اضافه آب توصیه می‌شود.
دی اتیلن گلایکول معمولاً در پتروپالایش هرمس به راحتی جهت صادرات آماده و ارسال می‌شود.
اما برای ایمنی و نگهداری بهتر از دی اتیلن گلیکول، برخی نکات ضروری وجود دارد که فروشندگان و مصرف‌کنندگان باید به آنها توجه کنند:
1. انبارهای نگهداری و مخازن حاوی این حلال باید خشک و خنک باشند و از منابع تولید حرارت یا جرقه دوری کنند.
2. انبار باید به سیستم تهویه بسیار قوی مجهز باشد.
3. کارگران باید در هنگام کار با دی اتیلن گلیکول از لباس کار، دستکش و ماسک ایمنی استفاده کنند.
4. DEG جزء مواد شیمیایی خطرناک و سمی دسته‌بندی می‌شود.
5. در اثر سوختن DEG، ترکیباتی نظیر کربن دی‌اکسید و کربن مونواکسید تولید می‌شوند.
6. در صورت تماس با پوست دست یا چشم‌ها، علائمی مانند تحریک، سوزش و التهاب شدید ایجاد می‌شود.
7. اگر DEG به چشم تماس پیدا کند، التهاب، تحریک چشم و ورم پلک ایجاد می‌شود و در صورت نیاز به مراجعه به پزشک (در صورت استفاده از لنز، لنز باید درآورده شود و چشم با آب ولرم به مدت 5 دقیقه شسته شود.)
8. برای جلوگیری از تماس با چشم، از عینک‌های ایمنی مقاوم و نقاب صورت استفاده گردد.
9. در صورت خوردن DEG، تأثیرات مرحله‌ای خواهد بود؛ اثرات اولیه بر روی سیستم عصبی مرکزی شامل گیجی، مشکل در تنفس و تغییرات متاب
کاربردهای حلال DEG (دی‌اتیلن گلایکول)
“DEG به عنوان یک حلال برتر در صنایع مختلف معرفی شده است و در تولید محصولات متنوع مانند رزین‌ها، پلی‌استرها و مواد ضدیخ، نقش بسیار حیاتی دارد.”
اینجا می‌توانید کاربردهای وسیع دی‌اتیلن گلایکول (DEG) را مشاهده کنید:
۱. استفاده به عنوان حد واسط در تولید رزین‌های پلی‌استر غیراشباع، فوم پلی‌اورتان و نرم‌کننده‌ها.
۲. حلال با خواص عالی برای جداسازی آروماتیک‌ها، هیدروکربن‌های پارافینی و تمیز کردن تجهیزات در صنایع مختلف از جمله تولید پلی‌اتیلن ترفتالات یا PET.
۳. عملکرد به عنوان ضدیخ به دلیل حفظ ویسکوزیته در دماهای پایین، نقطه انجماد پایین و نقطه جوش بالا.
۴. نقش در ساخت رزین‌های پلی استری و کاربردهای متنوع در تولید محصولات چون مبلمان، بدنه خودرو، بطری‌های نوشیدنی و الیاف پلی استری در صنایع نساجی.
۵. استفاده در آب‌زدایی از گازهای طبیعی و سایر گازها، هیدراته سازی گاز طبیعی و جذب آب.
۶. نقش به عنوان حلال و رطوبت‌گیر در گازهای طبیعی به دلیل ویژگی‌هایی چون رطوبت‌گیری، مقاومت در برابر حرارت و فشار بخار پایین.
۷. عملکرد به عنوان رطوبت‌گیر در گازهای طبیعی با ویژگی‌هایی مانند جذب آب، پایداری در برابر حرارت و فشار بخار پایین.
۸. قابلیت جایگزینی با برخی از دی‌اتیل گلیکول استرها.
۹. استفاده به عنوان پایدارکننده در مخلوط‌های روغن محلول، عامل کوپلینگ و سازگارکننده برای جوهرها و رنگ‌ها.
۱۰. حلالیت در مواد چون نیتروسلولز، رزین، رنگ، روغن و سایر ترکیبات آلی.
۱۱. استفاده در تولید تری اتیلن گلایکول (TEG).
روش شناسایی دی اتیلن گلیکول
“برای کسب جواب به سوال شما درباره روش شناسایی حلال DEG، ما را همراهی کنید.
DEG به عنوان یک ترکیب آلی شفاف، بی‌بو، نم‌گیر و مایع با خصوصیات روغنی شکل، بی‌رنگ، شیرین و دوستدار رطوبت شناخته می‌شود.
به طور عمومی، در شرایط عادی بوی خاصی ندارد، اما در غلظت بالای بخار ممکن است بوی شیرینی ملایم داشته باشد.
این ترکیب قابل امتزاج با آب و حلال‌های آلی است و قابلیت حل شدن در آنها با هر غلظتی را داراست.
DEG دو گروه اتیلن را دارد که توسط یک اتم اکسیژن به یکدیگر متصل شده‌اند، و همچنین دو گروه عاملی OH را مشابه سایر الکل‌های دوعاملی دارد.
این ترکیب قابل اشتعال و سمی است و در آب، الکل، اتر، استون و اتیلن گلیکول حل می‌شود.
DEG قابلیت واکنش با سولفوریک اسید، نیتریک اسید، اکسیژن، هیدروژن پراکسید، پرکلریک اسید و اسیدهای قوی دیگر را داراست و در تولید رزین‌های پلی‌استری غیراشباع (UPR)، پلاستیک‌ها، رزین‌های آکریلاتی و متاکریلاتی نقش اساسی دارد.”
خواص فیزیکی و شیمیایی دی اتیلن گلیکول چیست؟
ویژگی‌های کلی حلال DEG شامل موارد زیر است:
– ترکیب‌لت مشابه: اتیلن گلایکول، تری اتیلن گلایکول
– نام آیوپاک: 2و2ــ اکسیدی(اتان ــ1ــ اُل)
– فرمول شیمیایی: C4H10O3
– جرم مولی: 106.12 g/mol
– ویسکوزیته: 0.8 میلی متر جیوه
– دانسیته: 1.118 گرم بر سانتی‌متر مکعب
– نقطه ذوب: 10.45 درجه سانتیگراد
– نقطه جوش: حدود 244 تا 245 درجه سانتیگراد
– نقطه اشتعال پذیری: 227 درجه سانتیگراد
تاریخچه دی اتیلن گلایکول
DEG یا دی‌اتیلن گلایکول، برای اولین بار در سال ۱۸۶۹ کشف و تولید شد. اما در سال ۱۹۸۵، پس از استفاده از آن در صنعت خوراکی، واقعات عجیبی روی داد که تا حدی تاریخچه این ماده را به جنجال کشاند.
در آلمان و استرالیا، DEG به عنوان شیرین‌کننده در نوشیدنی‌ها استفاده می‌شد. اما به دلیل آسیب‌هایی که شیرین‌کننده‌ها به بدن انسان وارد می‌کنند، حدود یک میلیون بشکه از نوشیدنی‌های موجود در این کشورها جمع‌آوری شد و چندین کارخانه تولیدکننده ورشکست شدند. اثرات ناپذیر ماده DEG بر جمعیت مسموم شده توسط آن پس از این حادثه مشهود بود.
در سال ۲۰۰۷ نیز مشخص شد که حدود ۷-۸ درصد دی‌اتیلن گلایکول در خمیردندان سازی دخالت داشته است.
با وجود اطلاعات عمومی و دولت درباره استفاده این محصول در خمیردندان، تاثیر چندانی بر بازار جهانی نداشت اما ارزش سهام شرکت‌های تولیدکننده با افت کمی روبه‌رو شد.
در سال ۱۹۳۷، با کشف سمیت DEG در مسمویت‌های جمعی، اطلاعات محدودی درباره سمیت انسانی آن در دسترس است.
بعضی پژوهشگران حداقل دوز سمی را حدود ۰.۱۴ میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن تخمین می‌زنند. میزان دوز خطرناک برای انسان بین ۱.۰ تا ۱.۶۳ گرم بر کیلوگرم وزن بدن است.
استفاده از دی‌اتیلن گلایکول در محصولات غذایی و دارویی به دلیل اثرات منفی و مخرب بر انسان غیرمجاز است. حتی در کشورهایی همچون ایالات متحده، استفاده از بیش از ۰.۲ درصد DEG در محصولات مختلف ممنوع است.
حکومت استرالیا نیز مخالف مصرف DEG به عنوان یک افزودنی غذایی است. استفاده از DEG در خمیردندان حتی با کمتر از ۰.۲۵ درصد وزن بدن به عنوان ناخالصی پلی‌اتیلن‌گلیکول مجاز است.
سمیت حلال DEG
اگرچه اطلاعات دقیق درباره سمی بودن دی اتیلن گلیکول در دسترس نیست، گزارش‌هایی در برخی موارد به سمیت داروها و محصولات حاوی این ترکیب اشاره دارند.
در سال 1937، یک فاجعه به وجود آمد که به نام داروی “سولفانیل آمید ماسنگیل” (Massengil) در ایالات متحده مشهور شد.
این دارو، که از DEG به عنوان حلال استفاده می‌شد، بلافاصله پس از توزیع، منجر به مرگ بیش از صد نفر شد، که یک سوم از آنها کودکان بودند.
این حادثه باعث شد تا تولیدکنندگان ملزم شوند قبل از توزیع هر محصول دارویی، غذایی، یا بهداشتی آن را آزمایش نمایند.
در برخی محصولات غیردارویی دیگر نیز، مانند شراب اتریشی یا خمیر دندان‌های ساخت چین، برخی تولیدکنندگان از این ترکیب استفاده کرده‌اند، اما الزاماً باید اطمینان حاصل شود که محصولات بهداشتی و غذایی مورد رسیدگی و کنترل دقیق قرار گیرند.
شرایط نگهداری حلال DEG
شرایط محیطی برای نگهداری دی اتیلن گلیکول باید در محیطی با تهویه مناسب و خنک، دور از گرما و رطوبت ایجاد شود.
حتماً از محکم بودن درب‌های بشکه‌ها و مخازن اطمینان حاصل کنید. در طول مدت ذخیره‌سازی بلند مدت، با کاهش مقدار pH، خواص اسیدی دی اتیلن گلیکول افزایش می‌یابد و ماده پررنگتر می‌شود.
برای کاهش حداقل این تغییرات، دی اتیلن گلیکول را در مخازن از جنس فولاد ضدزنگ نگه داری کنید و آن را تحت یک گاز خنثی مانند نیتروژن نگهداری کنید.
این مقاله به شما مفهوم حلال DEG و کاربردهای آن را آموزش داد و نحوه تولید آن را توضیح داد. امیدواریم مطالب این مقاله مفید واقع شده باشد و منتظر نظرات و پیشنهادات سازنده شما هستیم.
