روغن پایه:

یکی از مهمترین ماده های اولیه در صنعت و خودرو است. این ماده پرمصرف ترین ماده اولیه است و تشکیل دهنده روغن موتور و روانکارهای صنعتی و خودرویی است که آن را روغن پایه می نامند که سهم آن در محصول بعضا تا نود و هفت درصد می‌رسد. روغن پایه نامی است که به روغن های درجه روانکاری داده می شود که در ابتدا از پالایش روغن خام (روغن پایه معدنی) یا از طریق سنتز شیمیایی (روغن پایه مصنوعی) تولید می شود.

روغن پایه با استفاده از تصفیه روغن خام تولید می شود. این بدان معنی است که روغن خام به این منظور گرم می شود که می توان تقطیرهای مختلف را از یکدیگر جدا کرد. در طی فرآیند گرمایش ، هیدروکربن های سبک و سنگین از هم جدا می شوند – می توان با تولید سوختهای سبک ، بنزین و سایر سوختها را تولید کرد ، در حالی که سنگین ترها برای قیر و روغنهای پایه مناسب هستند.

همه روغن‌های پایه دارای ویژگی‌هایی هستند که تعیین‌کننده چگونگی مقاومت در برابر چالش‌های روانکاری است. روغن صنعتی چه بر پایه معدنی و چه بر پایه مصنوعی، به هر حال به گونه‌ ای طراحی شده که کاربرد خاصی داشته باشد.

 برخی از ویژگی‌هایی که باید در یک روغن پایه وجود داشته باشد عبارتند از:

پایداری حرارتی و شیمیایی: روغن پایه باید پایداری حرارتی و شیمیایی خوبی داشته باشد تا در شرایط گرما و فشار بالا نیز قابل استفاده باشد.

خواص خنثی‌کنندگی: روغن پایه باید خواص خنثی‌کنندگی خوبی داشته باشد تا بتواند از آن در تولید مواد شیمیایی و لوازم خودرو استفاده کرد.

قابلیت جذب و پخش مواد افزودنی: روغن پایه باید قابلیت جذب و پخش مواد افزودنی داشته باشد تا بتواند در تولید روغن‌های مختلف استفاده شود.

عدم حلالیت با آب: روغن پایه باید با آب حل نشود تا بتواند در شرایط رطوبتی استفاده شود.

قابلیت مقاومت در برابر اکسیداسیون: روغن پایه باید مقاومت خوبی در برابر اکسیداسیون و پلیمریزاسیون داشته باشد تا بتواند در شرایط طولانی مدت قابل استفاده باشد.

حفظ خواص در دمای پایین: روغن پایه باید خواص خود را در دمای پایین حفظ کند تا در شرایط سرد قابل استفاده باشد.

تفاوت در گروه های روغن پایه چیست؟

همه روان کننده ها از یک روغن پایه تشکیل شده اند. به طور معمول، روان کننده ها از 90٪ روغن  و 10٪ مواد افزودنی تشکیل شده اند. موسسه نفت آمریکا روغن های پایه را به پنج گروه API)) که با سطح اشباع،سطح گوگرد و شاخص ویسکوزیته مشخص می شوند طبقه بندی کرده است.

سطح اشباع:

اشباع‌ها نوعی مولکول هستند که معمولاً در روغن پایه یافت می‌شوند. آنها به طور طبیعی در روغن پایه وجود دارند، اما در طول فرآیند پالایش سطوح بالاتری از اشباع به دست می‌آیند. اگر سطح اشباع بیشتر باشد، پیوند مولکولی روغن قوی تر است. این باعث افزایش مقاومت در برابر شکست و اکسیداسیون یا از دست دادن ویسکوزیته می شود.

سطح گوگرد:

گوگرد یک عنصر معدنی طبیعی است که در نفت خام وجود دارد. از آنجا که با اکسیژن واکنش نشان می دهد می تواند برای عملکرد روغن مضر باشد. علاوه بر این جنبه های منفی گوگرد، برخی از جنبه های مثبت نیز وجود دارد گوگرد می تواند یک آنتی اکسیدان موثر باشد که پایداری اکسیداتیو را بهبود می بخشد. زمانی که میزان گوگرد کمتر باشد، خلوص آن بهتر است که احتمال خوردگی و اکسیداسیون را کاهش می دهد.

شاخص ویسکوزیته:

شاخص ویسکوزیته به تغییرات ویسکوزیته در مقایسه با دمای روغن اشاره دارد. ویسکوزیته در 40 درجه سانتی گراد و 100 درجه سانتی گراد اندازه گیری می شود. هنگامی که شاخص ویسکوزیته بالا باشد، تغییرات با اختلاف دما کمتر می شود. تمام روغن ها با کاهش دما ویسکوزیته افزایش می یابد و با افزایش دما ویسکوزیته کاهش می یابد.